Πότε θα κά ...πότε θα κάνει ξαστεριά;
Να φύγει το σινιάκι
Να φύγει η μπόχα και η βρωμιά
Βρε αδερφέ , να βγάλουμε μία άκρη
Πάρτε Φλωρινιώτες τα βουνά
Να ξεκουμπίσουμε απ τον σβέρκο μας λεπέσκες , σαπίλα , λαμογιά
Πότε θα κά.. πότε θα κάνει ξαστεριά;
Εδώ απάνω στα παγωμένα υπερήφανα βουνά
Του Μεγαλέξανδρου, του ΟΧΙ, του Κώττα , του Παύλου του Μελά
Πατρίδα μας είναι η Φλώρινα, η Ελλάδα η Μακεδονία
Χρυσό στεφάνι δεν την ξεπουλάμε εμείς για κανέναν και καμία
Ποτέ ξανά, ποτέ ξανά ποτέ ξανά
Ποτέ ξανά στήριξη σε γενίτσαρους, κλέφτες, ψεύτες, λαμόγια στην απατεωνιά
Στα άρματα στ άρματα στα άρματα
Για πότε θα αρπάξουμε τις μαγκούρες να σας κυνηγάμε σε κάμπους σε στενά
Φλωρινιώτισσες Φλωρινιώτες νεες Θερμοπύλες όλοι μαζί στις επάλξεις κεί απάνω στις λίμνες , στα βουνά
Για της Φλωρίνης μας την λευτεριά
Οριστικά από τζάκια, φαμίλιες, απατεώνες , σαύρες , αρουραίους και άλλα τρωκτικά
Είμαστε πλασμένοι οι βουνίσιοι από σπάνια μαγιά
Δεν χαρίζουμε κάστανα σε κανέναν εκβιαστή ψευτοτσαμπουκά
Κατεδαφίζουμε ρετιρέδες σάπιους γκαζοτενεκέδες
Σκέτο καμπίσιους κουραμπιέδες
Για έχουμε στην πλάτη μας βαρειά ιστορική κληρονομιά
Τις γκλίτσες σηκώστε τες ωρέ σε πόλεις και χωριά
Να τους ρίξουμε γερές ραβδιές στα μεταξωτά τους πισινά
Με λεπέσκες τις πόλεις τα χωριά σάν σινιάκι σκεπάσαν
Για να φτιάξουμε όσα αυτοί γκρεμίσαν και τον τόπο βρωμίσαν
Μόνο λίγος καιρός απομένει
το σινιάκι αργοπεθαίνει
Οι βουνίσιοι ποτέ δεν σιωπαίνουν
Δεν τους σκιάζει σινιάκι φοβέρα καμιά
Μόνο λίγο καιρό ξαποσταίνουν
Και ξανά προς την Βίγλα και στο Βίτσι σκαρφαλώνουν
Των λαμογιών τα χρυσά φουσάτα περάσαν σαν τον λίβα που καίει τα σπαρτά
Μας άναψαν φωτιές στα δάση και στα βουνά
Για μία χούφτα ..ευρά και κλέβα
Σε πόλεις και χωριά
Μας πίνουν το αίμα με καμάρι
Γίδια και πρόβατα τους στηρίζουν , δεν πήραν χαμπάρι
Όμως λίγος καιρός να ξέρουν τους απομένει
Και ξανά προς τα βουνά η δόξα τραβά
Να σταθούμε των συνόρων ο άγρυπνος φρουρός
Να σας κυνηγάμε σε λίμνες ποτάμια και βουνά
Η Φλώρινα ποτέ δεν πεθαίνει
Στην ποδιά της μητριάς τα άπλυτα να ξεπλένει
Εμπρος βουνίσια μου ταξιαρχία με τόλμη και τσαμπουκά
Είμαστε για σύγκρουση μεγάλο ΟΧΙ
Απέναντι στους φαύλους και εξαγορασμένους γενιτσάρους
Των τζακιών της νομενκλατούρας των γονυκλισιών και των αρπαχτικών
Μαχόμενοι εναντίων των λαμογιών
Των ερπετών της μαφίας και των κορακιών
Ποτέ θα κάνει ξαστεριά;
Ποτε θα ξεσινιακίσει;
Να πάρουμε τις γκλίτσες
Να κατεβούμε σε στάνες και σε κάμπους
Να κάνουμε μάνες να χαρούν
Και γυναικόπαιδα δίχως άνδρες
Να ελπίζουν και να χαμογελούν
Μία χιλιάδα παλικάρια απ τα βουνά
Πάνε να εξολοθρεύσουν την παρακμή και την λασπονεριά
Να υπερασπιστούμε άγια όσια και ιερα
Εδώ απάνω σε λίμνες ποτάμια και βουνά
¨Ήρθε ή ώρα της βουνίσιας μας επιδρομής
Απέναντι στην λεηλασία της μπόχας και της παρακμής
Ορμάτε λοιπόν βουνίσια παλικάρια
Είμαστε εδώ για τιμήσουμε εκείνον
Απέναντι στην βρώμα εκείνων
Η λαμογια ο εκβιασμός εμάς δεν μας τρομάζει
Εμπρός με μία φωνή
Για την μεγάλη επιδρομή
Τίποτε εμάς το μονοπάτι μας δεν μας φράζει
Ούτε στάνες ούτε άλλα περίεργα μαντριά
Πότε θα κάνει ξαστεριά;
Να αντιλαλούν Ελλάδα κάμποι χαράδρες και βουνά
