Όλες και όλοι από κάπου ξεκινάμε στην ζωή.. Βασικά άκυρο , όλοι από το ίδιο σημείο ξεκινάμε και με την ίδια διαδικασία απλά κάποιοι ξεκινάνε με μεγαλύτερη φαντασία
-να'ναι καλά οι δικοί τους-
και ίσως να την κρατάνε αυτή την φαντασία και στην πορεία και οι ίδιοι. - There fixed.-
Το θέμα είναι πως θα εξελιχθείς στην ζωή μέσα από διάφορες διαδικασίες που παίρνουν χρόνο , χρόνο και λίγο χρόνο ακόμα μαζί με την βοήθεια της κυρίας εμπειρίας βέβαια..
Κοινωνικό μήνυμα :
Δεν συνηθίζω να γράφω πάρα πολύ , τουλάχιστον έτσι φόρα παρτίδα και εδώ στο blogοφύστικο συγκεκριμένα, αλλά κάποιες δημιουργικές ανησυχίες και οι τάσεις φυγής που γίνονται πραγματικότητα με ωθούν στο να γράψω τώρα.
FACEBOOK (αυτή την στιγμή πηδάω από το ένα θέμα στο άλλο απλά μπας και ζαλίσω κανέναν και σας πείσω να σταματήσετε το διάβασμα αλλά κυρίως φέρνω το θέμα συζήτησης εκεί που θα πήγαινε από μόνο του) . Facebook λοιπόν είναι αυτό το εργαλείο κοινωνικής δικτύωσης που υπάρχει στον κύματα εδώ και κάπου νομίζω 8-9 χρόνια. Εγώ είμαι μέσα , στην κυριολεξία μέσα, κάπου 5 χρόνια. Πέντε fucking χρόνια... Τις περισσότερες στιγμές θα έλεγα δημιουργικά (έφτασα να λέω πως περνάω δημιουργικά τον χρόνο μου πίσω από μια οθόνη ενω δεν είναι αυτό το επάγγελμά μου-σκατά) , κάνοντας φιλίες άλλες αληθινές - άλλες και μάλλον οι περισσότερες όχι, , άλλες επαγγελματικές υποχρεωτικές κατά μια έννοια για να κρατάς επαφή ποτέ δεν ξέρεις, άλλες για τον πούτσο ( πιο πολύ μεταφορικά παρα κυριολεκτικά , μην παρεξηγηθώ) , μετέπειτα το γύρισα κάνοντας χαζά βίδεάκια και εικόνες για τους γνωστούς και φίλους να'χουμε να κάνουμε κάτι δηλαδή, σχολιάζοντας ότι αξίζει σχολιασμού ή αντιπαράθεσης, σαλιαρίζοντας καλοπροαίρετα , κακοπροαίρετα σπανίως, και γενικά κάνοντας αυτό που ο κάθε άνεργος που σέβεται τον εαυτό του θα έκανε εδω μέσα...
Αυτό το τελευταίο το λέω γιατί τον περισσότερο καιρό που έχω facebook και γενικότερα εντατική ενασχόληση με το πισί , είμαι ένας από εσάς που διαβάζετε αυτές τις γραμμές τώρα ή ένας από τους εν δυνάμη τουλάχιστον , βλέποντας το τι γίνεται δυστυχώς στο Ελλάντα..Όλα τα παραπάνω τα έγραψα απλά να για να πω την άποψή μου για το facebook και να γεμίσω λίγο το κείμενο.Αυτά.
ΜΗΝ ΑΠΟΓΟΗΤΕΥΟΜΑΣΤΕ ΟΜΩΣ ,
ΤΑ ΛΕΕΙ ΚΑΙ O ΕΥΤYΧΗΣ :
Στην Γερμανία λοιπόν που φεύγω πρόσφυγας, (έτσι νιώθω , το μετανάστης είναι πολύ light έτσι που καταντήσαμε) θα πάω για να ζήσω το German Dream , αυτό δηλαδή που έχει μπεί στην ζωή μας και εδω στο Ελλάντα με έμμεσο τρόπο αλλά με κατάληξη nightmare. Γιατί δεν μένω εδώ λοιπόν ?
Αν είχα δουλειά ή την υποψία έστω οτι θα βρώ κάτι ή στην τελική να επιχειρήσω, ναι θα έμενα ευχαρίστως αλλά η άποψή μου για το άμεσο μέλλον στην Ελλάδα και συγκεκριμένα και στην Φλώρινα που μένω είναι αυτή , ΔΥΣΤΥΧΩΣ :
Εδώ ισχύει το μεγάλη μπουκιά φάε , γιατί πρέπει να πάω πρώτα , να δώ τι γίνεται και μετά να έχω άποψη για το dream.. Όπως και να έχει όμως αν δεν δοκιμάσεις δεν γίνεται και να ξέρεις.
Πάμε και βλέπουμε... Το μόνο σίγουρο είναι οτι όποιος με ρωτάει από που είμαι , θα του λέω από Κίνα με ρίζες από Αυστραλία, γιατί ίσως έτσι να μην με αποπάρουνε και τόσο πολύ από το να τους πω ευθέως οτι έρχομαι από Ελλάδα...
Έτσι είναι πλέον ο σχεδιασμός και τα όνειρα. Ζείς το τώρα γιατί οτι σχέδιο και να κάνεις πλέον (sorry για την μικρή νότα απαισιοδοξίας ) βάση πολύπλοκων μαθηματικών και superwow στατιστικής καφενείου , έχεις πολύ μικρότερες πιθανότητες επιτυχίας πλέον απ'οτι πριν 5-6 χρόνια ας πούμε. Το πολύ κακό πλέον είναι οτι φεύγεις και δεν το πολυσκέφτεσαι να ξαναγυρίσεις.. (μακάρι να είμαι λάθος..)
Ένας λόγος ακόμα είναι οτι πρέπει να ξεμπουκώνεις και να αποφορτίζεσαι γενικότερα , κάνοντας πράγματα που σε βοηθάνε να ξεφύγεις.. Έστω και για λίγο καιρό.. Σε αυτό δεν το συζητάω , είμαι ευγνώμων που έχω αυτή την εναλλακτική , έστω και του εξωτερικού , μόνο με εργασία βέβαια γιατί από αναψυχή κομματάκι δύσκολο..
Ολα καλά λοιπόν , πάμε , ώπ sorry άκυρο, μόνος πάω τελικά δεν βγήκαν τα σχέδια , και βλέπουμε..
Η επόμενη ανάρτηση θα είναι γραμμένη σε απίθανα Γερμανικά ιερογλυφικά. :D
Χαιρετώ τα παιδάκια μου (είναι τόσο πολλά τα παιδιά μου πλέον στην Φιλοζωική της Πατούσας αλλά στο σπίτι μόνο 2 έχω , τον Rudy και την Sarah ) που τα έμαθα πλέον να διαβάζουν για αυτό και τα χαιρετάω. Τους το είπα και ψιθυριστά στο αυτάκι, αλλά θέλω και να το διαβάσουνε..
Να'ναι καλά , τόσο καιρό μου γεμίζουν την πέτρινη καρδιά και τώρα τελευταία που είχε αδειάσει και άλλο απλά ήρθαν να την απόγεμίσουν τελείως. Όσοι διαβάζετε blogs και γενικά ασχολείστε με το ανεργinternet , μην απογοητεύεστε πάντως.. Ανοίγει το μυαλό και εδω μέσα αρκεί να ξέρεις να το χρησιμοποιείς σωστά . Το μέτρο της χρήσεως δεν έχει σημασία , διαφορετικό είναι έτσι και αλλιώς για τον καθένα μας..
Θα ήθελα τόσα πολλά να γράψω αλλά θα αρχίσω να θίγω κόσμο , καταστάσεις ,νοοτροπίες και τα ρέστα μα δεν υπάρχει κανένας λόγος να το κάνω (τουλάχιστον τώρα) , ένα απλό ημεροblogιο είναι εδώ οπού γράφω εδω και κάτι χρόνια σποραδικά σκόρπιες σκέψεις.. Απλά θα κάνω quote έναν όμορφο κατ'εμέ Έλλην. Όπως λοιπόν λέει λοιπόν και ο πιτσιρίκος :
Ζωή χωρίς πόνο δεν υπάρχει. Ζωή χωρίς δυσκολίες δεν υπάρχει. Η ζωή είναι ένας αγώνας. Και πολλές φορές, οι δυσκολίες και οι άσχημες συγκυρίες μας βγάζουν πιο δυνατούς και πιο σοφούς – μας κάνουν καλό. Ξέρω από τις προσωπικές μου εμπειρίες πως -μετά από μια μαύρη περίοδο- έρχονται τα καλύτερα. Οι πιο δημιουργικές στιγμές. Οι πιο μεγάλοι έρωτες. Τα πιο μεγάλα παγωτά *1 !
*1 Αυτό με τα παγωτά το προσυπογράφω γιατί παγωτατζής θα γίνω εκεί στα ξένα.
Πάω λοιπόν με καλή διάθεση (αλλιώς δεν ξεκινάς καν) , έχοντας βέβαια πάρει και διάφορα μαθήματα ζωής τελευταία.
Ενα ''μάθημα-πάθημα'' μεταξύ άλλων που το θεωρώ και μεγάλη αποτυχία προσωπική παράλληλα: Πολυετείς ανθρώπινες σχέσεις δεν σου εξασφαλίζουν ούτε καν 5 λεπτά αποχαιρετισμού και επαφής.. Αυτό είναι προσωπικό παράπονο , δεν περιμένω και ούτε θέλω να το καταλάβουν και όλοι..
Τα λέμε το Φθινόπωρo με το καλό, από κοντά τουλάχιστον με τους Λερινιώτες φίλους.Θα έχουμε 2-3 μήνες γεμάτους να περάσουμε τέλεια κάνοντας ναρκωτικά και παρτούζες μέχρι να εκπληρωθεί η προφητεία των Mayas.
***bonus για όποιον ενδιαφέρεται κάποια σκόρπια μαθήματα Γερμανικών από τον άρχοντα***
