RE-PUBLISHED

ΤΟ ΠΑΡΑΚΑΤΩ ΚΕΙΜΕΝΟ ΕΙΝΑΙ ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ ΤΟ blog FLORINA NEWS :

''ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΠΟΛΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗ ΣΑΣ, ΠΟΥ ΜΕΤΑΦΡΑΣΤΗΚΕ ΣΕ ΔΕΚΑΔΕΣ ΜΗΝΥΜΑΤΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΟΥΣΙΑ ΜΑΣ ΕΔΩ ΚΑΙ ΚΑΝΑ ΜΗΝΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΜΠΛΟΓΚΟΣΦΑΙΡΑ.
ΠΑΡΑΚΑΤΩ ΕΝΑ ΑΡΘΡΑΚΙ ΠΟΥ ΦΤΑΞΑΜΕ ΚΑΙ ΕΞΗΓΕΙ ΤΗΝ ΣΤΑΣΗ ΜΑΣ: ''

ΑΠΟΥΣΙΑΖΟΥΜΕ ΓΙΑΤΙ ΑΥΤΟΜΑΣΤΙΓΩΝΟΜΑΣΤΕ -ΠΡΟΣ ΤΟ ΠΑΡΟΝ-



Την τελευταία εικοσαετία ζήσαμε την Φλώρινα των χαμένων ευκαιριών. Μια εποχή που 'έβρεχε' χρήμα και ανάπτυξη για ολόκληρη τη χώρα (με τα δανεικά και αγύριστα βεβαίως που μας οδήγησαν στο Μνημόνιο), εμείς εδώ παραμείναμε καταδικασμένοι υστέρηση και την παρακμή.

Παραμείναμε εγκλωβισμένοι από τη μια πλευρά στην φτώχεια, την αμάθεια, την αδυναμία χάραξης στρατηγικής ακόμα και για την προσωπική εξέλιξη του κάθε ενός από εμάς. Έτσι οδηγηθήκαμε στο τραγική κατάσταση, ο κάθε Φλωρινιώτης να εναποθέτει το μέλλον του στα χέρια του εκάστοτε κομματικού πατερούλη ή καλύτερα 'νταβατζή' πολιτικάντη ή κομματάρχη.

Αποτέλεσμα, η παντελής έλλειψη συλλογικής συνείδησης, η παντελής απουσία συναντίληψης των κοινών προβλημάτων, που αποτελούν την αναγκαία συνθήκη για την γένεση ενός συλλογικού αναπτυξιακού οράματος. Ακόμα τραγικότερο αποτέλεσμα, το χαμηλό ηθικό, η εθελοδουλεία της τοπικής κοινωνίας και η ανάπτυξη στον καθένα της λογικής του προσωπικού βολέματος μέσα από το έρπειν και το γλύφειν των προσώπων που διαχειρίστηκαν την εξουσία.

Από την άλλη πλευρά, οι εκάστοτε 'ταγοί' της τοπικής εξουσίας, βολεμένοι από την ευκολία της ηγεσίας σε ένα πληθυσμό με αυτά τα χαρακτηριστικά, με άνεση ασχολήθηκαν αποκλειστικά και μόνον με την διαιώνιση της προσωπικής τους επιρροής και την πάχυνση του πορτοφολιού τους, χωρίς να ασχοληθούν ούτε στο ελάχιστο με το μέλλον τουη τόπου, χωρίς να τραβήξουν, όπως έχουν υποχρέωση, την κοινωνία ένα - δυό βήματα μπροστά αντικαθιστώντας την έλλειψη συλλογικού οράματος ένα δικό τους όραμα προόδου και προοπτικής τηγς κοινωνίας. Αλοίμονο! Το δικό τους όραμα ήταν μόνον η εξουσία για την εξουσία και τα ωφελήματά της.

Έτσι για δεκαετίες καταφέραμε να υποθηκεύσουμε το μέλλον μας και το μέλλον των παιδιών μας, πουλώντας υγεία, προοπτικές βιώσιμης ανάπτυξης, περιβάλλον και ποιότητα ζωής στη ΔΕΗ με μοναδικό αντάλλαγμα την προσδοκία και μόνο ενός ψωρομισθού στη ΔΕΗ (και κάποια εκατομμύρια κάθε χρόνο στις τσέπες των επιτήδειων μέσω του τοπικού πόρου).

Για δεκαετίες, υπνωτισμένοι βλέπαμε την επίταση της απομόνωσης λόγω της έλλειψης πρόσβασης στην περιοχή μας και αντί να πράξουμε κάτι, περί σεισμοδανείων και πρεσπείων τυρβάζαμε, ενώ εκ των υστέρων, αντί να αναζητήσουμε σοβαρές και ουσιαστικές λύσεις περιοριζόμασταν σε ανούσιες συζητήσεις στα τραπεζάκια με αντικείμενο τον επιμερισμό ευθυνών για αυτήν την καταστροφική εξέλιξη (με βάση την θεωρία του τοπικού βαρώνου Μυνχάουζεν ότι για όλα τελικά φταίει ο -αδύναμος πια κρίκος- Τραϊανός Πετκάνης).

Για δεκαετίες διδάξαμε στον αγρότη του κάμπου ότι δεν χρειάζεται να δουλέψει, να αναπτύξει τον εαυτό του και να εξελιχθεί, να ασχοληθεί με τη γη του, με το ζωικό κεφάλαιο αποδοτικά και ουσιαστικά, αλλά πρέπει να είναι είναι μια φτωχομπινεδιάρικη ραχατλίδικη φιγούρα στα τραπεζάκια της πλατείας και ταυτόχρονα ένας επαίτης στον προθάλαμο του γραφείου του κάθε Λιάνη και Κορτσάρη που εκλιπαρεί για ένα δίμηνο στη ΔΕΗ. Ταυτόχρονα, σε όλο αυτό το διάστημα, δεκάδες πρόσωπα, χωρίς σπουδές, παιδεία, όραμα, ουσιαστικά ανεπάγγελτοι, έγιναν παράγοντες, τοπικές αρχές, ταγοί και άρχοντες εκμεταλλευόμενοι τον φαύλο κύκλο υπανάπτυξης, πρώτα πνευματικής και εν συνεχεία οικονομικής που οι ίδιοι δημιούργησαν.

Και βέβαιαι να μην ξεχάσω ότι χάρι σε κάποιουθς προβοκάτορες και στην ακολουθούμενη πολιτική Λιάνη είμαστε και επίσημα εθνικά ευαίσθητη περιοχή, "δοκιμαζόμενα σύνορα", που χάρη στον θείο Γιώργο η Φλώρινα είναι ακόμα Ελλάδα και όχι το Αμύνταιο της Μπίτολα....

Σήμερα, το Μνημόνιο είναι οι τίτλοι τέλους για το πάρτυ δεκαετιών στην Ελλάδα. Ένα πάρτυ στο οποίο, εκτός από τους καρχαρίες και τα μεγαλολαμόγια, συμμετείχαν λίγο πολύ όλοι οι Έλληνες. Ένα πάρτυ στο οποίο εμείς, Η ΦΛΩΡΙΝΑ, δεν συμμετείχαμε . Ούτε τα ψίχουλα από το μεγάλο φαγοπότι που έγινε σε ολόκληρη την χώρα με επιδοτήσεις, έργα αναπτυξιακά, οδικούς άξονες, θέσεις εργασίας δεν έφτασαν σε εμάς. Και σήμερα, εξαντλημένοι και ρακένδυτοι μετά από δεκαετίες παρακμής και σταθερή και παγιωμένη ανεργία σε ποσοστά άνω του 20%, καλούμαστε να συμμετάσχουμε και να πληρώσουμε κι εμείς έναν λογαριασμό που αντικειμενικά δεν μας αναλογεί.

Όμως το τοπικό νταβατζιλίκι είναι σαν την Λερναία Ύδρα. Αυτοί που μας έφεραν σε αυτήν την κατάντια, αυτοί πάλι είναι οι μπροστάρηδες στους νέους αγώνες. Αυτοί μας μιλάνε πάλι για τραίνα και άλλες παπαριές. Αυτοί πάλι βάζουν σαν πρώτο στόχο να ανοίξουν τα ορυχεία και να γίνει η δεύτερη μονάδα για να μας τελειώσουν οριστικά, να μας κάνουν τους καρκινοπαθείς δούλους μεγάλων συμφερόντων. Αυτοί εξακολουθούν να μας ταϊζουν παπά για δήθεν τουρισμό και αγροτουρισμό κάτω από την καμινάδα.

Κι εμείς τους ακούμε!!! Τους δεχόμαστε δίπλα μας στον αγώνα μας. Και ανεχόμαστε να είμαστε στο δρόμο μαζί τους. Για το τραίνο.... που απαξιώθηκε τόσο πολύ τα τελευταία χρόνια. Που λόγω κάποιων Μακεδονομάχων δεν πάει μέχρι το Μοναστήρι, τη δική μας οικονομική ενδοχώρα των 150.000 κατοίκων. Αύριο είναι ικανοί να μας βγάλουν στο δρόμο για να γίνουν κι άλλες μονάδες της ΔΕΗ. Και θα μας τάξουν και μια θέση για το παιδί μας ... ΕΛΕΟΣ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!


Η Φλώρινα πρέπει να βγει στο δρόμο. Πρώτα όμως πρέπει να κάνουμε αυτοκριτική ΜΟΝΟΙ ΜΑΣ. Πώς φτάσαμε εδώ;; Δεν φταίμε όλοι εμείς;; Εν συνεχεία εναντίον όλων αυτών που μας κοροϊδεύουν για δεκαετίες. Και τέλος απέναντι σε ένα κράτος που έχει γραμμένους στα παπάρια του. Αλλά πρέπει να βγει στο δρόμο με στόχους και όχι αποσπασματικά. Δεν καταλαβαίνεις, ρε Φλωρινιώτη, ότι σε έβγαλαν στο δρόμο για το τραίνο, ώστε να πιστωθούν σαν επιτυχία το ξεροκομματο με τα δύο δρομολόγια;;;; Τι θα κάνεις αύριο με το πετρέλαιο θέρμανσης;; Τι θα κάνεις με την ανάπτυξη; Σκέφτεσαι κάτι γι αυτήν;; Τι θα αφήσεις στα παιδιά σου; Ορυχεία και τρύπες;; Τα χωράφια σου θα τ αφήσεις ακόμα στο στάρι;; Θυμάσαι πώς ήταν η Φλώρινα παλιότερα;; Είχε την ισορροπία της: Λίγη γεωργία, λίγο εμπόριο με τους δίπλα, λίγο τουρισμός, λίγο σκι...ζούσαμε! Δεν είμαστε δα κι εκατομμύρια; Τώρα τι? Ποια από αυτές τις προοπτικές, τις εναλλακτικές εξακολουθεί να ισχύει?? Με τίνος ευθύνη;; Εμείς λέμε, με ευθύνη όλων ημών που έχουμε πάνω από τα κεφάλια μας αυτούς που μας αξίζουν, να μας δουλεύουν και να ξεκατινιάζονται δημόσια για την κουτάλα....

Άρα λοιπόν, αγαπητοί συμπολίτες:
ΠΡΩΤΑ ΑΥΤΟΜΑΣΤΙΓΩΘΕΙΤΕ, ΜΕΤΑ ΜΑΣΤΙΓΩΣΤΕ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΒΓΕΙΤΕ ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ. ΕΙΜΕΙΣ ΑΥΤΟ ΚΑΝΟΥΜΕ ΠΡΟΣ ΤΟ ΠΑΡΟΝ....